Home » 4 NATIONALISME » EEN GETUIGENIS » BELGIE FRANS WINGEWEST ?

BELGIE FRANS WINGEWEST ?

DE DEXIA AFFAIRE

 

BELGIE NOG STEEDS EEN WINGEWEST

VAN FRANKRIJK ?  (13 maart 2012)

 

Dr. Maurits Van Haegendoren, destijds Archivaris bij het Algemeen Rijksarchief te Brussel, omschreef reeds in de jaren zeventig van de vorige eeuw België als een “Noord-Franse staat”. 

Uit de afhandeling van de onverkwikkelijke “Dexia-sage” blijkt andermaal dat die historicus gelijk had. 

In Knack (29 febr. 2012) schrijft de econoom Johan Van Overtveldt letterlijk: “in de zaak-Dexia heeft België zich gigantisch laten rollen door Frankrijk”.

In 2008 kon men die Belgisch-Franse bank - en dan nog met zware overheidssteun - behoeden voor de directe ondergang.

In de herfst van 2011 echt ging Dexia volledig bankroet.

De federale regering betaalde niet minder dan 4 miljard euro voor de “Belgische tak van Dexia”.

Bovendien verbonden de toenmalige premier Yves Leterme (CD&V), minister van Financiën Didier Reynders (MR) en gouverneur van de Nationale Bank Luc Coene zich ertoe niet minder dan 18 miljard euro “toxische producten” over te nemen.

Het overschot van Dexia bleef in de “Dexia Holding”, die fungeert als “de restbank”.

Om die holding evenwel in staat te stellen zijn dramatisch slechte portefeuille te elimineren, waren er 90 miljard euro aan staatsgaranties nodig.

Merkwaardig genoeg nam het kleine België van die garanties zomaar eventjes 60,5 procent voor zijn rekening.

Begrijpe wie kan !

Het veel grotere Frankrijk engageerde zich voor amper 35,5 procent. De mini-staat Luxemburg kwam er van af met 4 procent.

Op de koop toe verklaarde men in regeringskringen doodernstig dat de tussenkomst ten gunste van Dexia aan ons land  “geen eurocent zou kosten”.

Meer nog !

België zou aan die hele overeenkomst zelfs nog geld verdienen. 

De Dexia Holding zou immers - in ruil voor de hem toegestane garantie - aan België elk jaar een  vergoeding van enkele honderden miljoenen uitbetalen.

Stel u voor ! Zo’n buitenkans krijg je geen tweede keer !

Johan Van Overtveldt neemt geen blad voor de mond.

Hij omschrijft die rooskleurige voorstelling van zaken door de federale regering zondermeer als “een leugen van formaat”.  

Meer en meer wordt duidelijk dat die econoom jammer genoeg gelijk had.

De Fransman Pierre Mariani, Ceo van Dexia deinsde immers niet terug voor regelrechte afdreiging.

Hij stelde de overheden voor de keuze ofwel aanvaarden dat zij slechts een minieme garantievergoeding krijgen, ofwel geconfronteerd worden met de implosie van de Dexia Holding.

Dat laatste zou fataal leiden tot enorme verliezen en paniek op de financiële markten.

 

DREIGEND FAILLISSEMENT

Half februari 2012 moest de Dexia Holding toegeven dat hij  een verlies van 11,6 miljard euro geleden had. Het eigen kapitaalsvermogen van die holding wordt daardoor herleid tot min 2 miljard euro.

Dit impliceert dat het bedrijf geen enkele buffer meer heeft om verdere verliezen - en die komen er zeker ! - te compenseren.

Omdat de Dexia Holding nu al met een tekort kampt, spreekt het vanzelf dat er een beroep zal worden gedaan op de staatsgaranties om dit bedrijf van het faillissement te redden.

Vanaf nu zal Dexia Holding aan de Belgische belastingbetaler wel degelijk handenvol geld kosten.

Dat vooruitzicht heeft ook een nefaste invloed op de Dexia bank ook al werd die omgedoopt tot “Belfius”.

De spaarders hebben steeds minder vertrouwen in die bank temeer daar ook die met ernstige verliezen te kampen heeft.

Die vloeien onder meer voort uit de eliminatie van de toxische portefeuille.  

Bovendien zijn in het verleden zo maar eventjes 40 miljard euro aan Belgische deposito’s getransfereerd naar Frankrijk “om daar de putten te vullen” dixit Van Overtveldt.   

Het lijkt weinig waarschijnlijk dat Frankrijk dit geld zal teruggeven.

Dus zal ook hier de gewone belastingbetaler van het “dierbaar België”, die reeds heel wat heeft moeten inleveren en nog meer zal inleveren,  uiteindelijk de factuur mogen betalen.

Dit alles blijft niet zonder invloed op de publieke opinie. 

Zelfs in Brussel - waar traditioneel duchtig met de tricolore wordt gezwaaid - beginnen meer en meer mensen zich de vraag te stellen naar de uiteindelijke “meerwaarde” van een staat die zomaar toelaat dat op grote schaal spaargeld getransfereerd wordt naar een ander land.

Van Overtveldt is niet mals voor “een hele resem Belgische politici en beleidsverantwoordelijken”.

Hij beschouwt het als “een regelrechte schande” dat Jean-Luc Dehaene, Voorzitter van de raad van bestuur van de Dexia Holding niet aanwezig was bij de voorstelling van de resultaten van die holding.

Al zijn Pierre Richard en Axel Miller de hoofdverantwoordelijken voor de rampzalige Dexia-strategie toch is de houding van Dehaene typerend voor de “Belgische aanpak van het Dexia-dossier”, aldus Van Overtveldt.  

Zijn conclusie is dan ook duidelijk: “We hebben ons gigantisch laten rollen door de Fransen”.

De grotere verliezen in het Dexia-geheel werden gemaakt in Frankrijk.

Maar toch moet het kleine België wel opdraaien voor 60, 5 procent van de tekorten bij de Dexia Holding.

 

"THERE’S A METHOD IN THE MADNESS" 

 

Het is beslist niet de eerste maal dat de Nederlanden te lijden hebben onder de Franse hebzucht. Een paar jaar geleden vond ik in de Koninklijke Bibliotheek een handschrift (Ms. 16346-61)

In die onuitgegeven tekst brengt een Brusselaar verslag uit over de manier waarop de Fransen in de jaren 1746-1748 huis hielden in de Zennestad.

Vele mensen denken dat de Zuidelijke Nederlanden pas  na de Franse Revolutie af te rekenen hadden met een Franse bezetting (1792-1815).

Niets is minder waar.

Zo kreeg Brabant (een gebied dat zich uitstrekt van Nijvel en Leuven in het Zuiden tot Tilburg en ’s Hertogenbosch in het Noorden) ook reeds tijdens het “Ancien Régime” meermaals ongewenst “bezoek” van de Fransen.

Dit was nog erger in Vlaanderen.

Dit gebied (Oost- en West-Vlaanderen, Zeeuws- en Frans Vlaanderen) stond nog veel sterker onder Franse invloed.  

Terloops.

Men kan veel zeggen over de Duitsers. Maar tijdens het “Ancien Régime” hebben zij zich nooit schuldig gemaakt aan dergelijke veroveringstochten…

Voor Frankrijk ligt dat helemaal anders. Even een paar voorbeelden.

Niet alleen in 1684 maar ook tijdens het barbaarse bombardement van Brussel in 1695 betaalde de “Princelycke Hoofdtadt van’t Nederlandt” een zware tol aan het Frans oorlogsgeweld.

De Brusselaars ergerden zich in 1695 over “den Franschen moetwil geschiet in het bombarderen en verbranden der princelycke stadt Brussel”

Amper een paar jaar later (meer bepaald in  de jaren 1746-1748) had die Brabantse stad andermaal prijs.

In het reeds vermelde handschrift bewaard in de Koninklijke Bibliotheek, fulmineert de anonieme Brusselaar dan ook tegen de Fransen.

Die leefden immers op de kap van Brussel en Brabant.  

De Fransen waren zo talrijk als muggen in de lucht en vraten heel het land kaal: “door de logementen der Franschen, dewelcke soo menigh vuldigh waeren als de muggen in de loght, soo van soldaeten, officieren, commissarissen en vivandiers van hunne natie en dewelcke genoegh waeren om tgants landt af te eten”.

Op de koop toe gedroegen zij zich uiterst arrogant.

Zelfs Fransen van lagere rang speelden baas in het huis der Brusselaars.

Het maakte daarbij geen enkel verschil of het leken of geestelijken waren.

De inwoners van de Zennestad waren dan ook allerminst opgezet met de aanmatigende houding “van dit ras…”.

De Brusselse auteur schrijft letterlijk: “De minsten suppost van dese rasch hadt soo groote macht op t woordt van den koninck dat hij in de huysen meester was, soo van geestelycke als werelycke”

De schrijver jammert dan ook over de “verdruckinge van Vlaenderen en Brabandt.”

Het leek er op dat heel Frankrijk losgelaten was om Nederland op te eten:

“sij verthoonde hun gelyck mieren en maijen (maden ?) al of heel Vranckryck uytgelaeten… waeren om ’t Nederlandt op te eten”

Menige familie dreigde dan ook ten onder te gaan “aen de Fransche bedriegerije”…

Waar hebben wij dit nog gehoord ?

Voor wie de Dexia-tragedie overschouwt, klinken die 18de eeuwse woorden nog steeds bijzonder actueel.

 

FINANCIELE FUKUSHIMA

Er kunnen ook andere vergelijkingen worden gemaakt.

Zo wees de econoom Geert Noels op een aantal parallellen tussen het Dexia-dossier en de kernramp in het Japanse Fukushima.

Inderdaad.

Op het moment van de ontploffing kreeg die catastrofe volop aandacht in de media.

Na een paar dagen echter, verdween dit gebeuren vrijwel volkomen uit de belangstelling.

Toch richt de straling ook nu nog elke dag enorme schade aan.

Verantwoordelijken zijn er blijkbaar niet…  

Geert Noels beschouwt “Dexia” als het financiële Fukushima van België.

Omdat dit land garant staat voor 60,5 procent van 90 miljard dreigt de Belgische belastingbetaler 54 miljard euro te mogen afdokken.

Het gaat hier om 17 procent van ons bruto binnenlands product.

Een dergelijke aderlating zou de Belgische  schuldratio in één ruk op het niveau van Italië brengen.

De brave burger - vooral in Vlaanderen - die zuinig leefde om een paar centen opzij te zetten voor minder goede tijden dreigt andermaal de dupe te worden.

Reeds tijdens de 18de eeuw waren vele Brusselaars ervan overtuigd dat het Franse bedrog ten grondslag lag aan de ondergang vele families:

“beklaegende den onderganck van soo veele familie het welcke aen de Fransche bedriegerije moest toegeschreven worden”

Dit mag vandaag niet meer gebeuren.

Met Van Overtvelt stellen wij dan ook de vraag:

“Laten we de schuldigen lachend wegstappen ?

Of roepen we ze ter verantwoording - ook al moeten we ze dan vanuit Parijs terug naar België halen ? ”

Het federale parlement moet hier onverwijld zijn verantwoordelijkheid opnemen.

 

Paul De Ridder Brussel&Firenze

Paul De Ridder Brussel&Firenze

Paul De Ridder Brussel&Firenze

Paul De Ridder Brussel&Firenze

Paul De Ridder Brussel&Firenze